Πέμπτη 10 Αυγούστου 2017

πώς μπορεί κάποιος να μου ζητήσει ψυχραιμία


Πως τολμάμε και νοσταλγούμε
Πρέπει κάθε μέρα να είναι διαφορετική
Ένα βήμα μπροστά
Δεν μπορούμε να χανόμαστε σε μνήμες
Τα αρώματα δεν είναι για εμάς
Ούτε η θύμηση της αφής
Τα χαζεμένα βλέμματα
Η γεύση του φιλιού
Δεν είναι αυτά για εμάς

Δεν μπορούμε – Δεν προλαβαίνουμε – Δεν πρέπει
Να χανόμαστε σε μνήμες
Αυτές είναι για τους κουτούς
Για τους ονειροπόλους
Τους Ρομαντικούς
Δεν είναι αυτά για εμάς
Δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να ασελγούμε στο μέλλον μας
Πρέπει να το διαφυλάξουμε
Ως κάτι φρέσκο

Να τα ξεχάσουμε όλα
Ναι αυτό πρέπει να κάνουμε
Να αδειάσουμε το μυαλό μας από κάθε άχρηστη πληροφορία
Τα αρώματα θα τα μυρίσουμε από την αρχή
Την αφή θα την ξαναμάθουμε
Τα βλέμματα δεν χρειάζεται να είναι χαζεμένα
Είναι χαζό
Και την γεύση έτσι και αλλιώς την καλύπτουμε όποτε πλένουμε τα δόντια μας
Δεν είναι αυτά για εμάς

Έχουμε ευθύνη απέναντι στον εαυτό μας να συνεχίσουμε
Πρέπει να συνεχίσουμε
Να γεράσουμε

Τότε;
τι σημασία θα έχουν αυτά που θα ζήσουμε;
Αν δεν γίνουν παρελθόν
Αν δεν τα νοσταλγούμε

Είναι άλγος που το χρειαζόμαστε

Χέσε το μέλλον
Θα βουτήξω στο παρελθόν μου μέχρι
να μου τελειώσει
η ανάσα
Και τότε μόνο
θα αναδυθώ για να αναπνεύσω

πριν την επόμενη βουτιά

Αλεφ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου