Πώς γίνεται να είμαι βαριά σαν άνθρωπος, μα τόσο ελαφριά
σαν ένα ριγμένο, απ’ το δέντρο φύλλο;
Με πάει η ζωή όπου θέλει, ανάλογα με τη φορά του χρόνου
και τις εποχές των ανθρώπων.
Ανίκανη να υποταχτώ στο ανθρώπινο βάρος μου,
αφήνομαι να με φυσάνε αναπνοές αγνώριστες
καλοκαιρινές κυρίως..
Μελίσσα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου