Δείξε μου τον ανόητο, που δε θα επιθυμούσε τα μάτια σου να ειναι το πρώτο φως της ημέρας του.
Η φωνή σου να ακουστεί πριν απο το ξυπνητήρι ή να νιώσει τη λάμψη του ζεστού κορμιού σου να θρυμματίζει το δικό του την πρώτη στιγμη που θα σ'άγγιζε.
Πες μου ποιος θα αντιστεκόταν με πυγμή στο άρωμα σου ,που καθε τζούρα του σου θυμίζει τις καλύτερες στιγμές της ζωής που δεν πρόλαβες ακομα να ζήσεις.
Τη γεύση των χειλιών αυτών που με καμία δε συγκρίνεται. Την γεύση σου.
Ανώνυμο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου