Καφές- ελληνικός

Έχεις φτιάξει ποτέ ελληνικό καφέ σε μάτι κουζίνας;
Όχι.
αναμενώμενο, το κάνουν μόνο όσοι έχουν υπομονή. το κάνουν αυτοί που μπορεί να τους έχει τελειώσει το γκαζάκι τέσσερις μήνες αλλά συνεχίζουν υπομονετικά την καθημερινή απογευματινή ιεροτελεστία , στο μάτι της κουζίνας.
Έτσι απλά, γιατί είναι εθισμένοι στην αναμονή.
Μάλλον όχι εθισμένοι, συνηθισμένοι. Σε αυτήν την αναμονή που σου καίει τα σωθικά. Που σου μπουκώνει τα στήθια, που σου λυγίζει τα γόνατα και αγκυλώνει τον αυχένα σου.
Έτσι και γω λοιπόν, φτιάχνω ελληνικό στο μάτι της κουζίνας.
Γιατί με έμαθες στην αναμονή.
Και όμως, ενώ περιμένω κάθε μέρα ευλαβικά να φουσκώσει ο καφές μου. Και κάθε λεπτό που περνάει παρατηρώ τη σύσταση του να αλλάζει και να αλλάζει αλλά να μη φουσκώνει όσο γρήγορα θα θελα, η αναμονή του εβδομαδιαίου τηλεφωνήματος σου με κάνει κάθε φορά να υπόσχομαι στον εαυτό μου ότι δε θα περιμένω ποτέ ξανά τον ελληνικό μου να φουσκώσει. Και ότι πρέπει να πάρω γκαζάκι.
Και κάθε φορά που ακούω τη φωνή σου, επιστρέφω στο μαυρισμένο μάτι της κουζίνας μου και περιμένω τον καφέ μου. όπως περιμένω και εσένα.

Ανώνυμο