Τετάρτη 6 Μαΐου 2020

Άτιτλο


Μαμά
Το πρώτο χαμόγελο.
Το πιο αθώο.
Αέναη αγάπη,
μεταφυσική,
δική μας.
Βροχή αστεριών η αγκαλιά της,
για κάθε εύθραυστη νύχτα.
Τριάντα χρόνια μετά.
Το βλέμμα μου γυρεύει ακόμη το δικό της.
Με την ίδια αγωνία,
εκείνης του δευτερολέπτου.
Στο ανοιγόκλεισμα των βλεφάρων μου,
να είναι ακόμη εκεί.

''Ρ''

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου