Άτιτλο

Περπάτα μικιό μου
στον δρόμο που σου άνοιξα
με τα
βήματά μου.
Είσαι ξυπόλητη,
πρόσεχε μη σου μπει καμιά τσίτα
στο πόδι,
στα μέρη σου το λένε, ξέρεις,
θα σε τσιτώσει.
Δεν γνωρίζω ποιά εκδοχή της ιστορίας
της δικιάς μου
είμαι
ακόμη.
Ούτε γνωρίζω αν είσαι το βυζί
ή μήπως το γάλα για το οποίο
πεινάω, πονάω
και με θρέφει.
Ξέρω όμως στα σίγουρα,
πως έμεινα
με το βυζί στο χέρι.

Μ. Περδίκη