Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2020

Ακάλυπτος


Ενός λεπτού σιγή.
Όλα τα όνειρα που είχα,
μέσ' στον ακάλυπτο ενός φίλου,
βγήκα και τα πετάω.

Ιδανικό σημείο για να πούνε το τελευταίο αντίο.
Ήλιος δεν μπαίνει για να τα κάψει,
αέρας λιγοστός, ίσα για μιαν ανάσα.
Μόνο ησυχία για να βοηθάει στην πτώση.

Όμως στο απέναντι μπαλκόνι δυο μάτια παιδικά
κοιτούν με απορία.
Πρώτη φορά βλέπουν κηδεία ονείρων
Κάπως σκοτείνιασαν...

Νιώθοντας ένοχη, τους δείχνω γρήγορα τον ουρανό.
Ήθελα να κοιτάζουν τα υπαρκτά όνειρα, 
όσο εγώ θα συνεχίζω να σκοτώνω
τα ανύπαρκτα..

Πετάω προσμονές,αποσιωπές,
ψέματα,χαμόγελα,αγκαλιές

Όλα θα τα πετάξω
Η τελευταία έννοια του μαζί τώρα πια θα πεθάνει.

Α.Κ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου