Ο πνιγμός
Μαύρη και σκοτεινή η θάλασσα
Με φοβίζει αυτή της η όψη
Όχι όχι δεν θελω να την αντικρίζω έτσι, φοβάμαι σου λέω άσε με
Μη με σφίγγεις, ασε με
Σιωπή
Το σώμα μου βυθίζεται ταχύτατα στην άβυσσο
Καμία ελπίδα
Πέθανα
Εν μέρει το επέλεξα
Όταν με έσπρωξες δεν προσπάθησα ποτέ να κολυμπήσω στην επιφάνεια για να πάρω ανάσα
Ήθελα να πνιγώ
Νόμιζα ότι έτσι θα εξιλεωθώ για ότι έκανα
Ότι έτσι θα σταματήσουν ποτάμια να τρέχουν τα μάτια μου και το κορμί μου να σαφρακιάζει
Ήθελα το δράμα σου και τον σπαραγμό σου
Ήθελα δάκρυα πολλά και θλίψη αβάσταχτη να σου προκαλέσω
Ήθελα να σε δω να σπας και να θες να σκίσεις τα σωθικά σου
Να τρελαθεί το μυαλό σου και να πάρεις φόρα να ανοίξεις το κρανίο σου
Να πεθάνεις αλλά να είσαι ζωντανός
Να μετανιώνεις την κάθε πικρή κουβέντα που μου είπες εκείνη τη νύχτα, να την ανακαλείς και να γεύεσαι δηλητήριο
Σε πλήγωσα και με σκότωσες
Τόσο σε λάτρευα και με λάτρευες
Ανώνυμο
Μαύρη και σκοτεινή η θάλασσα
Με φοβίζει αυτή της η όψη
Όχι όχι δεν θελω να την αντικρίζω έτσι, φοβάμαι σου λέω άσε με
Μη με σφίγγεις, ασε με
Σιωπή
Το σώμα μου βυθίζεται ταχύτατα στην άβυσσο
Καμία ελπίδα
Πέθανα
Εν μέρει το επέλεξα
Όταν με έσπρωξες δεν προσπάθησα ποτέ να κολυμπήσω στην επιφάνεια για να πάρω ανάσα
Ήθελα να πνιγώ
Νόμιζα ότι έτσι θα εξιλεωθώ για ότι έκανα
Ότι έτσι θα σταματήσουν ποτάμια να τρέχουν τα μάτια μου και το κορμί μου να σαφρακιάζει
Ήθελα το δράμα σου και τον σπαραγμό σου
Ήθελα δάκρυα πολλά και θλίψη αβάσταχτη να σου προκαλέσω
Ήθελα να σε δω να σπας και να θες να σκίσεις τα σωθικά σου
Να τρελαθεί το μυαλό σου και να πάρεις φόρα να ανοίξεις το κρανίο σου
Να πεθάνεις αλλά να είσαι ζωντανός
Να μετανιώνεις την κάθε πικρή κουβέντα που μου είπες εκείνη τη νύχτα, να την ανακαλείς και να γεύεσαι δηλητήριο
Σε πλήγωσα και με σκότωσες
Τόσο σε λάτρευα και με λάτρευες
Ανώνυμο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου