Από παιδί μου άρεσε να σώζω.
Να σώζω τα πουλιά απ΄ τον ίλιγγο
το ποτάμι από την πορεία της πέτρας
τα γυαλιά απ' το σπασμένο βάζο.
Ήθελα να σώζω
τον άνθρωπο
τον καναπέ απ' τα δάκρυα μας
την αλήθεια που ξέμεινε στο σκρίνιο της γιαγιάς
τα γράμματα απ' τις λέξεις που πληγώνουν
τη σταγόνα που ξεχείλισε απ' το ποτήρι
το παιδί από το κλάμα της μάνας.
Σήμερα σκέφτομαι να σώσω
αυτούς που στη ζωή
αγάπησαν να σώζουν.
Ιώ Μαραγκού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου