σήμερα λοιπόν σειρά μου,
μουδιασμένος απ τις πρόωρες ειδήσεις,
ασθμαίνω
όρεξη άπλετη, μα για το τίποτα
πάλι πολλά δεν θα πω
και πάλι υπόκειμαι σε φλυαρία
οτιδήποτε δεν ειπώθηκε
διπλό χώρο καταλαμβάνει
στις γκαρσονιέρες σκέψεις μου
χαμόγελα -γαμώ τα δυο μου μάτια
δεν φυτρώνουν πια,
μα και να,
δεν τα βλέπουμε γιατί αλλού κοιτάμε
στα λεξικά ψάχνουμε λήμματα έρωτα
στην τυχαιότητα ουσία
κι όλο και πλημμυρίζουμε ενοχές, έλλειψη αίσθησης, αισθητικής κι αλήθειας
ο φόβος κερδήθηκε απ τη συνήθεια -
το φως ακόμα υπάρχει στο πιο μικρό -
η βιτρίνα κέρδισε το υποκείμενο -
το απλό προσμένουμε επίμονα κι οριστικά κι αυτό αξίζει
και το τσιγάρο μου πεθαίνει δίνοντας φως στη νύχτα μου
lupus
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου