Άτιτλο

 

Μιας και μιλάμε για ποιητές 

Ας μιλήσουμε και για τα καλοκαίρια

Που η ησυχία τους τόσο θυμίζει τη γεύση των φιλιών του. 

Και σαν ύπνος μεσημεριανός, το χάδι του 

Να ηρεμεί οργή μεγάλη.

Το πρόσωπο του καταγάλανο νερό 

Και τα μάτια του μέλι στη φρυγανιά μου.

Θα πάψω να τον σκέφτομαι, μα οι ποιητές;

Και τα καλοκαίρια θα περάσουν. 

Και μιας και μιλάμε για καλοκαίρια, 

Να μιλήσουμε για αυτόν, καλοκαιρινό αεράκι ζεστό, πορτοκάλι απογευματινό 

Μπαλκόνι με θέα σε βουνό 

Ντουζ με κρύο νερό 

Να προσπαθώ να πάψω πια καιρό

Να αναρωτιέμαι αν ποτέ θα μ’ αγαπήσει 

Ίσως όσο τον αγάπησα και εγώ.

Βασίλης Χ.