μου θυμίζεις τα μπαλκόνια με το λευκό φως
την εποχή του θέρους
με την τηλεόραση να παίζει ακαταλαβίστικες κοινότυπες λέξεις στο ριπίτ
μια μύγα να κάνει φασαρία ωρυόμενη να ταλαντεύεται στη λάμπα
φιδάκι να βρωμάει υπέροχη μυρωδιά δηλητηρίασης μπλεγμένο με λίγο νυχτολούλουδο απ' τον κήπο που άλλοτε φέρνει τη μυρωδιά της βροχής ένα φθινοπωρινό απόγευμα
μου θυμίζεις
αυτή την απλότητα που τίποτα δεν την αγγίζει - τίποτα δεν θα της πάρει την αθωότητα - μπλεγμένοι σε αυτόν τον κόσμο πραγματικά τίποτα δεν θα μας άγγιζε
σαν όλα αυτά τα φοβερά πράγματα που συνέβησαν πάνω σε τούτο τον κόσμο
θεομηνίες και σκλαβιές
κατακρεουργισμοί και νεροποντές
δεινόσαυροι και νεολιθικές εποχές
βασίλεια και πόλεις - κράτη
επαναστάσεις πορνείες εφευρέσεις εμπόρια πολέμοι αρρώστιες
να μην ήταν τίποτα άλλο
παρά μόνο σκέψεις τρελές και σενάρια επιστημονικής φαντασίας
που θα έκανε μιαν εποχή του θέρους σ' ένα μπαλκόνι κάτω από το λευκό φως
μια μύγα
ζώντας τις τελευταίες της
στιγμές
φασκόμηλο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου