Το βουνό

ένα βουνό στάθηκε απάνω 

στο στομάχι μου απόψε

οι λύκοι ουρλιάζουν 

αχπάνω στις ρώγες μου κοιτάζοντας 

τη λάμπα στο ταβάνι 

η ώρα νύχτα κι εγώ νύσταξα νωρίς

ποιος ξέρει αν η αγάπη μου

αντέχει 

στον αφαλό μου συγκατοικούν

χιλιάδες ψάρια και 

στη κοιλιά μου

έχει καλύβα ένας βοσκός που κινδυνεύει

πριν με πάρει ο ύπνος

μια στιγμή 

αχνάσανα σύννεφο απελπισίας 

έκλεισα τα βλέφαρά και 

ο τελευταίος λύκος κατεβαίνοντας 

σβήνει τη λάμπα 

σιωπηλός χωρίς να χαιρετήσει. 

Βάσω Σαριάν