(μείον)

Όσο κι αν με ζυγίζω,

όσο κι αν με μετράω,

πάντα λίγος θα βγαίνω,

και πάντα δεν θα σου φτάνω.

Θα φεύγω και θα γυρίζω,

θα αναγεννιέμαι και θα ξεφτίζω,

θα με πετάω και θα με πιάνω,

μα πάντα δεν θα σου φτάνω.

Κάτι μανιωδώς θα ψάχνω,

μέσα μου να το νιώσω,

ή έξω, στον κόσμο,

να το βρω να στο δώσω.

Δεν ξέρω τι είναι,

μα αιώνια το ψάχνω,

κι όταν λέω το βρήκα,

τότε πάντα το χάνω.

Με τρώει, με φθείρει,

με ρουφάει, με πνίγει,

αέναα αυτό να ψάχνω,

και ποτέ να μην σου φτάνω.

Αρμάνδος Σ.