Θάλασσα

Κλείνω τα μάτια και το μόνο που βλέπω είναι θάλασσα
Λευκά διάφανα νερά που βαθαίνουν απότομα
χρωματίζονται μπλε, το σκούρο που τρομάζει
Ανοίγω τα μάτια και το μόνο που βλέπω είσαι εσύ
Εσύ το νερό, εσύ και το αλάτι
Αγκυροβολημένος στην κόλαση
Το φιλί της ζωής στους πνιγμένους
Στους αυτόχειρες τι;
Σε βλέπω να πνίγεσαι επανειλημμένα
Μα ούτε βγαίνεις στην στεριά, ούτε ψάχνεις για λιμάνι
Θα έλεγε κανείς πως βολεύτηκες στον πνιγμό σου
Το ύπουλο της επανάληψης είναι ότι γίνεται συνήθεια και η συνήθεια βάλτος 

 Δικαία