Άτιτλο

Σαν άλλος Χουντίνι ολοένα και βυθίζομαι.
Οι αλυσίδες σκίζουν το δέρμα μου έχοντας χάσει κάθε επαφή με το ορατό.
Είπαν είναι εύκολο να ζεις με τα μάτια ερμητικά κλειστά...
Μα σχεδόν θυμάμαι 'κείνο τον καιρό, που υπήρξαμε αρκετά τολμηροί ώστε να κοιτάμε με μάτια γυμνά το πιο λαμπρό από όλα τα φώτα

Ανώνυμο