Πασχίσαμε πολύ να το ξεχάσουμε
Πως είμαστε όλοι δανεικοί
Μας γεννά το τίποτα
Μας τρέφει το κενό
Και μετά μας καταπίνει
Και μόνο κάτι που για λίγο αισθανθήκαμε
Και ονομάσαμε αγάπη
Ίσως για λίγο μας ξεγέλασε
Το λάθος μας
Πεπερασμένα όντα
Σε έναν κόσμο που μετριέται με το άπειρο
Γάμμα Βήτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου