από παντού κλοπές, μα μην σ' ακούσουν
όλη την ώρα ζητάω και άδειασε κι αυτή η λέξη
όλη την ώρα κοιτάω απερίσκεπτα
και καταφέρνω μόνο
να κολυμπήσω στις νευρώσεις μου
από παντού δειλές -
προσπάθειες ατέρμονες για έρωτα κι ουσία
που χάθηκαν λίγο πριν γίνουν προσπάθειες
στην γέννησή τους πεθάνανε κιόλας
ειδήσεις
παντού λίγος χαμός - απλά να ερεθίζεται ο χρόνος
απλησίαστος ο πόνος
κι όμως με κάποιο τρόπο μοιράζεται
για κάποιο λόγο το ελάχιστο ακόμα υπάρχει
το ελάχιστο δεν θα χαθεί ποτέ
που να σταθείς
αφού γνώρισες τους πάντες
και πια δεν ξέρεις ποιος είσαι
τι να τηρήσεις και τι να προλάβεις
στο φως λησμονιόμαστε
και πια ο φίλος σκοτάδι
κι αλίμονο
δεν έχω να πω και τίποτα νέο
απλά μες στο χάσιμο διαλέγω για λίγο να υπάρξω
lupus
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου