Τσαλακωμένα χαμόγελα

Ζούμε με χαμόγελα δανεικά.

Στιγμές δανεικές.

Και όταν γυρνάμε στο σπίτι και γδυνόμαστε, 

μας μένουν μόνο οι φόβοι και οι ανασφάλειες.

Στο δρόμο όταν μας βλέπεις,

δε θα παρατηρήσεις εύκολα τις ρωγμές μας.

Μεταξύ μας όμως, υποκρινόμαστε.

Μη μας δούν οι εξουσιαστές μας ευάλωτους.

Σε αυτούς θα μοιάζουμε πάντα απειλή.

Και είμαστε. Τα μάτια μας εκπέμπουν φωτιά.

Και όταν εν τέλει μένουμε μόνοι,

τότε μπορούμε να πετάξουμε τα προσωπεία μας.

Να νιώσουμε ανήμποροι και τσαλακωμένοι.

Την επόμενη μέρα βγαίνουμε από το σπίτι και χαμογελάμε στον υπάλληλο του μίνι μάρκετ.

Καλημέρα.

Νίκος Καππα